Galicië – Galicia | 2
door Frank Smulders MW
Ons eerste bezoek betrof Palacio de Fefiñanes (foto), gelegen in Cambados, een in de winter wat troosteloos ogend vissersplaatsje dat geldt als het centrum van Val do Salnès. Gevestigd in een meer dan vier eeuwen oud paleis midden in het stadje, is de herkomst van de druiven hier typerend voor het gebied. Bij de bodega, in een veld omgeven door muren en dus in de stad, ligt een kleine wijngaard aangeplant in parrra. Voor de totale productie van slechts 100.000 flessen worden echter nog druiven aangekocht bij 60 (!!) boeren, (…)
hetgeen een totale wijngaard oppervlakte vertegenwoordigt van 25 hectare.
Een onvoorstelbare versnippering dus, en dat is dus, nogmaals, wat je ook voortdurend ziet in deze regio: overal kleine perceeltjes. De wijnen van Palacio de Fefiñanes zijn verder onberispelijk van kwaliteit. Zuiver, precies, gebalanceerd, met veel frisse zuren en aroma’s van vooral perzik en groene appel. Men produceert drie wijnen, namelijk de ‘gewone’ Palacio de Fefiñanes Albariño , de op barrica vergistte en 5 maanden gerijpte ‘1583’ (het bouwjaar van het palacio) en de op roestvrijstaal gemaakte en langer gerijpte ‘Albariño de III Año’. Van deze drie vond ik de houtgerijpte ‘1583’ toch de beste, door zijn lengte en concentratie, waarbij het hout absoluut niet onplezierig of dominant werkte.
We kregen hier ook wat oudere wijnen te proeven, terug gaand tot een 2007 ‘1583’, maar ik weet niet goed wat ik daar van moet denken. Ja, Albariño kan ouderen, geen probleem. Maar eigenlijk kan iedere wijn dat wel, maar de hamvraag is wat je daar mee opschiet. Ik kan in ieder geval niet zeggen dat de wijnen beter worden met de jaren. (Importeur: van Broekhuizen/De Logie)
Toonaangevende producent
Het tweede bezoek was aan Pazo de Señorans, één van de bekendste en meest toonaangevende producenten van Rias Baixas, en ook in Val do Salnès gelegen. Duidelijk groter dan Fefiñanes (300.000 flessen), zakelijker overkomend, welvarender. Señorans beschikt over plm. 25 hectare wijngaard waarvan het grootste deel direct bij de bodega ligt en koopt bij 163 boeren druiven van 500 verschillende plots. Krankzinnig. Bij de moderne bodega ligt de oude Pazo (het lokale equivalent van een herenboerderij), die werkelijk schitterend is opgeknapt. Señorans produceert twee wijnen: de gewone Albariño en de op basis van wijngaardselectie gemaakte ‘Séleccion de Añada’. De gewone Albariño is gewoon een goede, zuivere en lekkere wijn, waarbij ik moet zeggen dat ik de wijn van Fefiñanes wel iets beter vond.
De Séleccion, waarvan we de 2007 proefden, was heel erg goed! Geen hout gezien maar wel lang op de lie gerijpt. Complex, mooi ontwikkeld, groene appel, wat menthol en een spoortje petrol, perfecte balans. Een topper! Van de gewone Albariño proefden we vier jaargangen, van 2013 terug tot 2010, maar ook hier vond ik de kwaliteitsontwikkeling door rijping maar beperkt. (Importeur: Wijntransport)
Ons derde en laatste bezoek in Rias Baixas bracht ons wat verder naar het zuiden, namelijk naar de subregio O Rosal, voor een bezoek aan Fillaboa. Deze bodega is eigendom van de Masaveu familie uit Oviedo die ook elders in Spanje bodega’s bezit. Fillaboa valt op door zijn grootte (54 hectare) en vooral door het feit dat deze 54 hectaren allemaal in eigen bezit zijn en in één groot stuk rondom de bodega liggen. Gelegen pal aan de grens met Portugal, aan de rivier de Miño, geniet men hier van een duidelijk warmer en droger klimaat in vergelijking met Val do Salnès, wat terug te proeven is in de wijnen.
Zowel de gewone Albariño als de Albariño Finca Monte Alto, beiden uit 2013, (perceel dat op het zuiden ligt, langere rijping op de lie in de tank) vallen op door hun mooie zuivere stijl, het wat rijpere fruit (meer perzik, minder groene appel), en de mooie balans, waarbij de laatste wijn een lichte mineraliteit toont die de wijn wat meer spanning en kwaliteit geeft.
Tja..
Concluderend kan ik stellen dat Rias Baixas een fascinerend gebied is, en vrij uniek in de hedendaagse wijnwereld. We bezochten drie toonaangevende bodegas, proefden uitstekende wijnen, maar…..maar hemelbestormend vind ik Rias Baixas niet, zeker niet gezien de prijzen die de wijnen moeten opbrengen. Na de eerste twee bezoeken vroeg ik mij sterk af of de kwaliteit van de wijnen niet hoger zou zijn als men niet van al die kleine boertjes afhankelijk zou zijn. Het is hier immers bepaald niet makkelijk goede gezonde druiven te telen, gezien het klimaat, en je zou denken dat professionele (lees: grotere) druivenboeren daar betere resultaten in zouden behalen. Tegelijkertijd laat Fillaboa, dat dus al zijn druiven zelf produceert, wel goede maar geen duidelijk betere kwaliteit zien. De reis ging hierna in ieder geval verder richting Ribeiro en Monterrei, waarvan later verslag volgt.
Tweede foto: een zgn. horreo i.e. graanopslag bij Pazo de Senorans
