Feestje
Moët & Chandon Grand Vintage 2002 & 2004
De wind raast door de straten, de regen komt met bakken uit de lucht en op de radio, de televisie en in de rest van de nationale pers gonst het de hele dag door over het finaal uit de hand gelopen Facebookfeestje in Haren. Slechts enkelen weten dat er op deze herfstige maandag in spetember een ander feestje is. Een floating dinner in Amsterdam ter ere van de lancering van de Moët & Chandon Grande Vintage 2004. En als iemand weet hoe een feestje te organiseren, is het LVMH wel.
Vandaag lacht iedereen, de gemoedelijke sfeer blijft aan, en alles blijft heel. Een enkel per ongeluk gevallen glas daargelaten.
Grande Vintage
Oscar Roccofort de Vinniere, champagne ambassadeur en één met Moët & Chandon legt uit ‘we use the best grapes for this wine, that results in a different blend. 2004 has 38% chardonnay and 29% pinot meunier’. De Vinnière vertelt dit in de Harbour Club, een nieuwe hardlopende trend in Amsterdam. Enige bewegwijzering naar dit visrestaurant zou op z’n plaats zijn, want aan de Cruquiusweg – wat het officiele adres is – is het niet te vinden. Op zo’n moment ben je heel blij met internet op de telefoon. Hier maakt De Vinnière het gezelschap warm voor de Grand Vintage 2004 die later op de avond zal volgen. ‘This wine is not made every year, and it has rested for seven years’. LVMH plande het zo dat vanaf The Harbour Club het gezelschap per boot naar De l’ Europe voor het voorgerecht gaat. De elektrische sloepen – www.waterdream.nl – zijn een project van de ondernemende prins Bernard jr., hier vanavond aanwezig met eega. Door het stormachtige weer kiezen de meeste gasten voor één van de gereedstaande en met Moët & Chandonstickers beplakte BMW’s.
Wie o wie
De genodigden – horeca, columnisten, royalty en pers – genieten in de Harbourclub eerst van de Brut non-vintage voordat in De L’Europe de 2002 ter tafel komt. In mijn optiek is deze wijn vrouwelijk, strak, elegant en met mooie zuren. We vragen aan onze veelvoudig bekroonde Britse champagne schrijver Michael Edwards, die er niet bij kon zijn, wat hij van 2002 vindt ‘a great vintage for sure but not in the category of a ‘solaire’ – sun-drenched – year, as some claim: rather a gently warm harvest, everything in the wine in harmony – fruit, vinosity, creamy texture and a lot more to give to 2020 + xxxxx’. Vijf sterren van Michael Edwards voor 2002 en de wijn kan nog jaren mee, dus. De l ’Europe serveerde hierbij een gepofte Choggia biet in zoutkorst, gemarineerde biologische zalm met mosterdijs. Voor sommigen iets teveel mosterd, maar de zalm was perfect en de wijnspijs combinatie top.
The Grand
Sofitel – directeur Robert-Jan Woltering introduceert, nadat het gezelschap is vervoerd naar The Grand, de voormalige en inmiddels opgepimpte raadszaal. Chiquer dan chique, Beatrix en Claus zijn hier niet voo rniets getrouwd. Hier schenkt de bediening de Grande Vintage 2004. In mijn optiek voller, rijper, tropischer en Bourgondischer dan 2002. Dit zegt Michael Edwards ervan ‘a fine elegant wine, but very different from the 2002 – 04 a ‘maritime’ cooler year and a big crop: chardonnay the best grape in the cuvee, giving floral & citrus notes and a cleansing minerality. Excellent wine for great fish like roast turbot and turbot. Subtle with surprising persistence en bouche xxx(x)’. Edwards zit met z’n wijnspijsadvies niet ver af van de kok van The Grand: geroosterde grietfilet met fregula, gerookte aal en cantherellen, beurre blanc met champagne. Kok Jamie van Heijde geeft achteraf toe dat de beurre blanc een beurre rouge is geworden. Hij heeft rode wijn gebruikt, maar dat mocht de pret bepaald niet drukken.
Tot slot
Dichter Justin Samgar houdt voor het Grand Dessert een lofzang op de 2004, begeleidt door een rosé non-vintage. Buiten stormt het door, de herfst is definitief begonnen – of nooit afgelopen. De Grande Vintages 2002 en 2004 hebben de harten en de avond verwarmt. Chapeau!
Charlotte van Zummeren