‘Que choisir’ en andere ongewenste residuen
Door Frank Smulders MW
Er is enige ophef ontstaan over een publicatie van het Franse consumententijdschrift ‘Que Choisir’ aangaande de aanwezigheid van residuen van landbouw bestrijdingsmiddelen in wijnen. Ik herinner me dit tijdschrift nog van een relletje tien jaar geleden, toen onderzoek van dit vlugschrift had uitgewezen dat veel Franse wijnen met de trotse vermelding ‘appellation contrôlée’ op het etiket kwalitatief niet zo goed waren. Een opener deur bestaat niet, of, zoals mijn kinderen zouden zeggen, ja dûûh. Nu hebben deze mensen vastgesteld dat er residu van bestrijdingsmiddelen in wijnen zit, en sommigen vinden dit schokkend. Aan hen is mijn vraag: in welke wereld leeft u eigenlijk? Natuurlijk zitten er restanten van chemische bestrijdingsmiddelen in wijn, net zoals die zitten in fruit, groenten, vlees en ga zo maar door.
Deze middelen worden gebruikt om te kunnen produceren in de landbouw. Toen honderdvijftig jaar geleden in Ierland een aardappelziekte uitbrak, waren die middelen er niet, brak er een hongersnood uit en stierven mensen met bosjes. Gelukkig zijn die producten er nu wel, kunnen we zo 6 miljard mensen in leven houden en ook grote hoeveelheden betaalbare wijnen produceren. En gelukkig zijn er wettelijke regels aangaande hoeveel, wat en wanneer men het spul mag toepassen, en hoeveel residu er bijvoorbeeld in wijn mag zitten. In de door Que Choisir? onderzochte wijnen bleven de hoeveelheden residu ver onder de wettelijk toegestane norm, en is er dus geen enkel probleem. Met enige regelmaat onderzoekt onze consumentenbond ook groenten en fruit op residu, en in de regel zit dat gelukkig ook goed, met uitzondering van heel soms tafeldruiven, als ik het me goed herinner.
En het is waar: de druiventeelt gebruikt relatief erg veel bestrijdingsmiddelen, en wellicht is dat niet altijd nodig. Bestrijdingsmiddelen tegen plantenziektes, schimmels, onkruid, insecten. Maar gelukkig bestaat er al twintig jaar het inzicht dat het ook wel een onsje minder kon, en overigens ook goedkoper – want die middelen zijn duur- , en is het in de regel vandaag de dag stukken beter dan voorheen.
Ik gun iedereen zijn ideologie, en als mensen de wereld een klein beetje beter willen maken door zoveel mogelijk biologische producten te gebruiken dan lijkt mij dat prima. Maar we moeten wel realistisch blijven: uit onderzoek blijkt dat vrijwel alle biologische wijnen ook residu bevatten, door ‘besmetting’ vanuit de naburige wijngaard, of door besmetting in de wijnkelder. En het is absurd om te geloven dat de landbouw zou moeten stoppen met bestrijdingsmiddelen, omdat dat tot een wereldwijde hongersnood en wijndorst zou leiden. En over het idee dat biologische producten, inclusief wijnen, per definitie lekkerder smaken, kan ik alleen maar zeggen: keep on dreaming. Dat moet je willen proeven om het te kunnen proeven.
