Al die wijntrends, ach ja..
Door Frank Smulders MW
In de ruim 25 jaar dat ik nu met wijn werk is er veel veranderd aan diezelfde wijn. Klimaatverandering, verbeterde technologie, veranderende consumenten, nieuwe afzetmarkten en nieuwe productielanden: het wijnlandschap ziet er compleet anders uit, maar dat het verbeterd is mag gerust gesteld worden. Nog nooit was wijn zo goed als vandaag, nog nooit het aanbod zo gevarieerd als nu.
In het topsegment hebben we nu ruim twintig jaar te maken met de dominantie van de Amerikaanse smaak. Anders gezegd: Robert Parker heeft het karakter en de prijzen van de beste wijnen zeer sterk beïnvloed. Nu zijn invloed aan het tanen lijkt te zijn, kunnen we het wat beter analyseren. Parker sprak met zijn rechtlijnige beoordeling van wijnen een belangrijk publiek aan, namelijk de Man. Of beter misschien nog, de Zakenman. Rijp en krachtig is goed, nog rijper en krachtiger nog beter, het rijpst en krachtigst het best. Een simpele redenering die voor iedereen te volgen valt, en sterker nog, te proeven valt. Want al proef je als een smid, veel dikke tannines en een stevig alcoholisch karakter kan iedereen uit een wijn halen. Geef dat ook nog punten op een schaal van 100 en echt iedereen snapt het, want tenslotte is 85 beter dan 84. Deze internationale, mannelijke doelgroep vond dit dus een zeer begrijpelijke aanpak, en aangezien het meestal mannen zijn die de duurdere wijnen kopen (het goedkope werk mag moeder de vrouw doordeweeks in de supermarkt halen) had dit een krachtige werking op de prijzen. Dus werden wereldwijd veel wijnen beter en duurder, maar soms ook niet echt beter (karakterloos) en/of veel te duur. Helaas heeft deze terreur de wijnwereld lange tijd in zijn greep gehouden, maar zoals gezegd, hij lijkt zijn beste tijd gehad te hebben.
Nu de Keizer van de Wijn aan zijn welverdiende pensioen toe is, is het tijd voor een nieuw tijdperk, en wel dat van de Nieuwe Kleren van de Keizer, oftewel de ‘Natuurlijke Wijnen’. De zakenmannen met hun calculators likken hun wonden en overzien het door China veroorzaakte slagveld, de sandaaldragers nemen de zaak over. Wat is een Natuurlijke Wijn? Dat is een wijn waaraan zo min mogelijk is gedaan. In de wijngaard en in de kelder. Van onbespoten druiven, liefst van biodynamische teelt, en zonder toevoeging van gist, enzymen, zwavel of ander industrieel gedachtengoed tot stand gekomen. Het liefst in een amfoor, want laten we wel wezen, die Romeinen waren wel rare jongens maar qua wijn wisten ze echt wel waar ze mee bezig waren. Dat de wijnen daarmee meestal oxidatief, vluchtig of bacterieel besmet zijn wordt voor lief genomen. Want de sandaaldrager herkent in de eerste plaats deze fouten (want dat zijn het) niet en anders vindt hij ze wel overkomelijk want een teken van originaliteit, karakter.
Goed. Nu we zijn uitgelachen (of uitgehuild) zou ik voor het volgende willen pleiten: zouden we met zijn alleen niet gewoon een beetje normaal kunnen doen? Een eigen mening, een eigen smaak ontwikkelen, open staand voor alles, maar niet klakkeloos achter de laatste trend of puntenverdeler aanlopen? Geloof me, daarmee kom je het beste tot waar het uiteindelijk om gaat bij wijn, en dat is het pure drinkplezier. Teveel zogenaamde liefhebbers lijken dat te zijn vergeten.
