door Chantal Smeets
In de periode na de feestdagen lijkt het voor de meeste mensen alsof wij op het wijngoed niks te doen hebben. Ik krijg nu dan ook geregeld de vraag: ‘Wat ik dan allemaal doe nu er niet zoveel werk is?’ Ik kan jullie bij deze verzekeren dat juist deze periode van ogenschijnlijke kalmte één van de allerdrukste is. We zijn namelijk volop bezig met snoeien in de wijngaard. Dit roept natuurlijk associaties op van een vrouw met een zonnehoed die met een delicaat schaartje haar roosjes loopt bij te punten. Nou, think again, ik had, bij mijn laatste telling ongeveer 63.000 wijnstokken staan.
Als je echt goed snoeit, en dat heb ik door de jaren wel geleerd kun je in guyot simple ongeveer 100 stokken per uur afwerken, echter ik heb guyot double. Dit houdt in dat ik er 75 afkrijg. 63.000/75 komt uit op 840 uur werk.
Nadat dit werk is afgerond komt het echt feestelijke onderdeel van de procedure, tirer les branches. Voor wie geen Frans spreekt; dit klink weliswaar als een gedichtje maar staat gewoon voor ‘takken trekken’. Op zich klikt dit niet heel erg tot je je realiseert dat de druivenstruik van oorsprong een klimplant is. Dit impliceert dat hij dus een soort van tentakels om de bedrading heen slingert die gedurende het jaar verhouten. Kort gezegd; die takken zitten dus muurvast. Na het snoeien sta je dus vervolgens nog een keer 840 uur aan weerspannige struiken te hengsten. In mijn eerste jaar heb ik door dit werk op de spoedeisende hulp gelegen; ze dachten dat ik en hartaanval had. Wat bleek; zwaar geforceerde borstpier…
