De Duizend van Duijker
Door Charlotte van Zummeren
‘Dit is mijn rijkste, leukste en verrassendste wijnboek tot nu toe’, zegt Hubrecht Duijker over dit onlangs verschenen boek. Een dikke, rijk geïllustreerde pil met 1000 wijnwetenswaardigheden, variërend van kooktips, interviews met wijnmakers, anekdotes, hilarische feiten tot soms enige zelfspot. Een van de eerste wijnboeken die ik las was de Complete Wijnliefhebber van Duijker. Daarna volgden er meer boeken, oplopend van o.a. de syllabi van de wijnacademie en Aan de slag met wijn van Peter Klosse tot de Oxford Companion of Wine en de Wijnatlas van Hugh Johnson.
De OCW en de Wijnatlas gebruik ik nog steeds vaak voor research. Lezen over wijn, gecombineerd met de plicht om bij examens alle bergen feiten uit het hoofd te kennen, is inmiddels werk geworden. Tot nu toe.
Vrolijke feiten vullen De Duizend, dingen die zo geinig zijn dat je onthoudt en wil navertellen. Dat Churchill veel dronk was bekend, maar dat hij zijn Pol Roger in pints – halve liters – dronk en in zijn laatste tien jaar 600 flessen per jaar consumeerde, is toch imponerend. Net zoals dat Charles Aznavour contractueel liet vastleggen dat bij ieder optreden twee grand cru classé’s moesten klaarstaan voor zijn wijnkelder. Nieuwe ‘druif’ gegevens komen aan de orde zoals de witte Cabernet – Cygne – van Port Robe Estate in Zuid Australië, dit wijngoed heeft zelfs de exclusiviteit tot 2014. Diverse markante uitspraken larderen de Duizend zoals deze van Tommy Cooper: ‘veel mensen bestellen een droge wijn, maar ik prefereer een vochtige’. Of het antwoord van – wederom – Churchill op een vrouw die zich stoorde aan zijn dronkenschap en hem toevoegde ‘als ik me u getrouwd was, zou ik uw wijn vergiftigen’. Churchill repliceerde ‘als ik met u getrouwd was, zou ik hem opdrinken’. Zo gaat het boek 420 pagina’s door. De Duizend is weliswaar ingedeeld in hoofdstukken, maar kan zo willekeurig opengeslagen worden om een paar weetjes te lezen. Na twee pagina’s korte wetenswaardigheden, volgen altijd 2 pagina’s met foto’s en een meer uitgediept onderwerp. De koffietafel of het nachtkastje zijn mooie plekken voor deze uitgave. Het is een boek waar je zowel nieuwsgierig als vrolijk van wordt.
Dat het de schrijver niet ontbreekt aan enige zelfspot blijkt uit nr. 437: Iemand beschreef een typische wijnschrijver eens als een persoon met een typemachine die graag zijn naam gedrukt ziet, graag een gratis lunch gebruikt, graag flessen wijn ontvangt, graag snoepreisjes maakt en zijn wijnkelder fiscaal aftrekbaar maakt. Dit beeld is echter achterhaald. Wijnschrijvers gebruiken tegenwoordig computers.
De Duizend is het 112e boek van Duijker: een en al leesplezier.
