Karel V en Résidence Wijnen
In de digitale brievenbus plopte een uitnodiging binnen voor een proeverij van Residence Wijnen. Gezien de kwaliteit van de wijnen, is dat altijd een welkome invitatie. De gekozen locatie deed nog verder mijmeren. Karel V, naar wie het hotel in Utrecht is genoemd, was namelijk niet echt bekend als een wijndrinker. Hier in Nederland is hij bekend vanwege zijn expansieve politiek en vanwege zijn moeder, Johanna de Waanzinnige, die haar naam meer dan recht deed. Hoewel geen wijndrinker, hij prefereerde koud bier, was hij goed in talen: ‘Ik spreek Spaans tegen God, Italiaans tegen vrouwen, Frans tegen mannen en Duits tegen mijn paard’ is een aan hem toegedichte uitspraak.
Met dit citaat in het achterhoofd betreden we de zaal. Bij een internationale proeverij heb je je talen tenslotte nodig.
Op aanraden van Fonger Kranenburg, ‘die mag je niet missen en ook nog bio-dynamisch’, staat Weingut Ökonomierat Rebholz uit de Moezel als eerste op het program. Katharina Lachomski presenteert de wijnen. De oenologe is trots op haar assortiment. Zowel de instapmodellen, als de wijnen van de ‘muschelkalk’ gronden zijn mineralig met een mooie, ronde stevigheid. Hoger op de ladder – de Großer Gewächs – zijn de wijnen ietsjes zoeter, en ronder en voller. Een mooi huis. De consumentenprijzen vanaf ca. 16 Euro tot boven de vier tientjes zijn niet echt heel voordelig, maar je krijgt waar voor je geld. Goedgemaakte bio producten kosten gewoon wat.
Campo de Borja
Naast Lachomski staat Edo van der Horst. Hij woont en werkt in Spanje ‘ik zoek zelf wineries op en werk mee om van alles te verbeteren en vervolgens verkoop ik de wijnen waar ik maar kan’. Edo staat hier met een paar lijnen – waaronder de prijs/kwaliteittopper uit de Rueda Esperanza – maar de proeffocus ligt vandaag bij Pagos de Moncayo in de Campo de Borja. De garnacha en syrah is een heel soepel, een charmeur. De garnacha, gefermenteerd in open vaten, is steviger. Net zoals de collega syrahwijn. Dit is de categorie verleidelijke rode wijnen.
Hoewel bekend, valt Domaine Bailly Reverde aan de proeftafel niet te weerstaan. De witte en rosé Sancerre zijn top, nog meer bijzonder is de Sancerre Les Monts Damnés. De wijn is gefermenteerd op houten vaten en dat geeft een evenwichtig, zacht product met diepgang. Het is altijd even oppassen met hout en sauvignon blanc; bij Les Monts Damnes pakt het meer dan goed uit. Aan de tafel ernaast staan de wijnen van Domaine des Baumard uit de Loire. De Crémant de Loire Le Brut Rosé is een heel verfijnde wijn, die zo de concurrentie aankan met de betere rosé champagnes. Des Baumard is beroemd om zijn Savannières: de Cl os Saint Yves en Clos du Papillon. Deze chenin blanc wijnen krijgen geen houtopvoeding, hoewel er wel mee is geëxperimenteerd. Malolactische gisting, naar verluidt is bij toepassing hiervan in de Savannières een wijn al dan niet modern, wordt niet consistent toegepast. Hoe dan ook, dit zijn wijnen om een lied van te gaan. Rond, vol, zacht, crèmig, mineralig, diepgang en vrolijkheid. Dat laatste overkomt je als de wijn drinkt. Heel speciaal. Baumard maakt ook nog een niet te versmaden Quarts de Chaumes en een Coteaux de Layon.
Via de toegankelijke wijnen van Cantina Gorgo uit Veneto, belanden we bij Enate uit Somontano in Noord Spanje. De chardonnays van dit huis, zowel met als zonder hout, zijn mooi. Geen nieuwe wereld geweld, er zit variëteit in het palatum. Sinds 2009 heeft Enate een nieuw instapmodel, de Tapas, gemaakt van tempranillo. Een soepele binnenklokker. Het niveau erboven, de cabernet sauvignon merlot, mag er ook wezen. De 100 % merlot wijn biedt datgene waar tegenwoordig om gevraagd wordt: eigenheid. Enate blijft op prijs/kwaliteit gebied een aanrader.
Met een verwend palatum verlaten we Hotel Karel V in Utrecht en de gedachten gaan onwillekeurig terug naar Karel V. Zou hij niet voor deze wijnen zijn gevallen, of toch liever een koud biertje?
Charlotte van Zummeren
