Galicië – Galicia |1
Door Frank Smulders MW
Onlangs bezocht ik samen met mede Spanje-liefhebber Jenny van Lieshout – werkzaam voor Gramona, en woonachtig in Barcelona – vier wijngebieden in Galicia, in het uiterste noordwesten van Spanje. Hoewel ik in het verleden een paar keer Rias Baixas heb bezocht, kon ik toch niet zeggen dat ik deze regio nou echt goed kende. En aangezien de wijnen van Galicia de laatste paar jaar steeds meer van zich doen spreken, vond ik dat ik het tijd werd mijn kennis wat meer te verdiepen. Het werd een bijzondere reis die veel indruk heeft gemaakt, hierbij mijn reisverslag – in twee delen.
Intro
Om te beginnen kent de regio Galicia vijf verschillende D.O.’s, te weten Rias Baixas, Ribeiro, Ribera Sacra, Valdeorras en Monterrei. Bierzo, voor alle duidelijkheid, ligt niet in Galicia (namelijk in Castilia y Leon) maar grenst daar wel aan. Valdeorras hebben we jammer genoeg niet kunnen bezoeken: we hadden maar drie dagen, en hoewel de afstanden niet groot zijn heb je soms wel veel tijd nodig om je te verplaatsen, doordat de gebieden in het binnenland bergachtig en de wegen kronkelig zijn.
We begonnen onze trip in Rias Baixas, de grootste en veruit bekendste Dénominacion de Origen in Galicia. Interessant genoeg in 1980 begonnen als D.O. Albariño, naar het bekendste druivensoort in deze regio, maar in 1986, na de toetreding van Spanje tot de EU, in lijn met de Europese regelgeving, veranderd in D.O. Rias Baixas, omdat een wijngebied niet naar een druivensoort genoemd mag worden. Rias Baixas is zo’n 3500 hectare groot, en is sinds de 80-er jaren de favoriete witte wijn van de gemiddelde Spanjaard. Hierdoor, en door de hoge productiekosten (waarover zo meer), is het altijd een relatief dure wijn.
Regenval en versnippering
Rias Baixas mag je gerust een bizar wijngebied noemen. Bijvoorbeeld omdat het er extreem vochtig is. In de (grootste) subregio Val do Salnès valt jaarlijks 1500 liter regen per m2 (De gemiddelde neerslag in Nederland is 700 tot 900 mm per m2 op jaarbasis, toevoeging redactie), en dat is te zien. Alles is groen en overal groeit mos. Op de huizen, op de bomen, op de wijnstokken, op alles. Deze extreme regenval zorgt voor nogal wat moeilijkheden bij de druiventeelt (denk aan oidium, botrytis) waardoor er streng geselecteerd moet worden tijdens de oogst. Met alle gevolgen voor de prijs van druiven die rond de 1,20 – 1,30 € per kilo ligt, wat voor Spanje zeer hoog is. Ook bizar is de versnippering van de wijngaarden: 3.460 hectaren zijn verspreid over 20.000 plots, in het bezit van 6.500 wijnboeren.
Je ziet daarom overal wijnstokken, maar heel vaak zijn het er maar weinig, een rijtje van tien hier, twee rijen van dertig daar. Bovendien breed uitwaaierend over pergola systemen, die men hier parra’s noemt. Er zijn in totaal slechts 200 wijn producerende en bottelende bodegas (hier overigens meestal adegas genoemd) die dus vrijwel allemaal een groot deel van hun druiven bij allerlei kleine boertjes kopen. Een laatste detail voor ik de drie bezochte producenten beschrijf: Rias Baixas is formeel verdeeld in vijf sub-gebieden, die vrijwel allemaal los van elkaar liggen, en waarvan Val do Salnès dus door grootte en geschiedenis veruit de belangrijkste is.
Het vervolg wordt morgen gepubliceerd op deze site
