Bescheiden blijven: Concours Mondial 2011
Afgelopen weekend was Luxemburg het toneel voor het 18e Concours Mondial de Bruxelles. Dit is een wijncompetitie voor stille, mousserende en versterkte wijnen. Ook spirits doen er aan mee. Zo’n 280 proevers uit 40 landen– oenologen, wijnmakers, professoren, wijnjournalisten en andere wijnprofessionals – beoordelen in drie dagen tijd circa 8000 wijnen uit 50 landen, dat is gemiddeld vijftig wijnen per persoon per dag in drie dagen tijd. De wijnen komen overal vandaan. Maar sinds het Concours sinds 2006 ‘op locatie’ is gegaan, naar o.a. Maastricht, Bordeaux en nu Luxembourg, ligt het voor de hand dat ook veel lokale wijnen geproefd worden.
Ondergetekende zat klaar voor een sessie mousserende wijnen en hoorde mede-commissie leden – je proeft in een groepje van vijf – verzuchtten dat dit wel allemaal Luxembourgse cremants zouden zijn. Het oordeel was bij voorbaat niet goed. Maar is deze mening überhaupt wel terecht?
De neus was in alle gevallen erg yeasty, soms ontplofte de mousse in de mond, maar dit kan ook wel liggen aan de temperatuur. De kwaliteit was zeker niet onaardig. Het beoordelen gaat via het 100 punten systeem. Als een wijn geen fouten heeft, niet stinkt en geen nare afdronk heeft, kom je al snel op 82 punten. Net onder het zilveren medaille niveau. Maar toch: pas op! Het is niet zo makkelijk als het lijkt. Als je zoveel wijnen achter elkaar proeft, zijn de verschillen in kwaliteit merkbaar. Tussen de 84 en 94 punten zit het verschil in een zilveren, gouden of super gouden medaille. Het is een subtiel spel.
Dan is het interessant of er onbevooroordeeld geproefd wordt. Iedere professional zit natuurlijk te raden waar de wijnen vandaan komen. Het enige wat van te voren ter kennisname wordt gegeven, is de kleur en het oogstjaar. Bij de mousserende wijnen gingen sommigen van deze commissie ervan uit dat het Cremants waren en het impliciete oordeel daarbij was niet enorm goed. Het Groothertogdom Luxembourg is gespecialiseerd in Cremants en ze gaan daar als zoete broodjes over de toonbank. De non-vintages hebben natuurlijk andere druivenrassen dan in de Champagne en rusten negen maanden, dus minder dan de broertjes uit het Champagne gebied. Er is niet zoveel mis met de Cremants uit Luxembourg, zoals dat ook geldt voor de Cremants uit Frankrijk. Een negatief beeld slaat dus eigenlijk nergens op. Sommigen uit de commissie waren dan ook erg stil toen na afloop de formulieren met herkomstgebied en appellation werden uitgereikt.. Het bleken allemaal champagnes van de betreffende appellation te zijn van kleine ‘growers’.
Zo zie je maar, vooroordelen leiden nergens toe. En proevers, hoe professioneel ook,kunnen maar beter bescheiden blijven. Peter Blanker werd beroemd met zijn lied ‘het is moeilijk bescheiden te blijven, als je zo goed bent als ik’. Dat kan zo zijn, maar het is soms wel beter!
Charlotte van Zummeren
