Al tijden mooi weer buiten en leuke dingen op TV; de rosé schijnt niet aan te slepen te zijn, dus tijd om er een paar te bespreken. De Monnik Dranken stuurde een aantal fraaie exemplaren in.
Rosé in het kort
Zo’n twintig jaar geleden wisten roséwijnen zich slechts met moeite staande te houden naast de witte en rode wijnen. In de afgelopen jaren is de populariteit van rosé enorm toegenomen. Naar verluidt wordt er overigens nu in Frankrijk meer rosé gedronken dan wit. In Nederland (uit de laatste kerncijfers van 2013 van het Productschap Wijn) is ongeveer 10% van de wijnconsumptie rosé. De jaren daarna stijgt dit langzaam. De verwachting is dat rosé en witte wijn een groter marktaandeel gaan krijgen en dat het aandeel rode wijn daalt. [1]
In 2014 produceerde Frankrijk meer dan 7,5 miljoen hectoliter roséwijn. Dat is bijna een derde van de wereldwijde productie rosé (24 miljoen hectoliter). Tussen 2002 en 2014 is de roséproductie met maar liefst 50% toegenomen. De meeste rosé komt uit de Provence en Middellandse Zee, maar ook de Loire is een grote rosé producent.[2] Kortom, rosé is populair.
Hoe maak je rosé?
Voor rosé zijn er vier mogelijkheden, hoewel de vierde officieel niet mag in Europa voor stille wijnen. De eerst is licht persen met bijvoorbeeld een pneumatische pers, de kleur zal dan licht zijn. De tweede methode is om licht geperste druiven langer te laten inweken. Hoe langer de periode, hoe donkerder de wijn zal worden. Bij de derde ‘saignée’ methode wordt van het eerste aflopende sap van druiven bestemd voor rode wijn, rosé gemaakt. Rode wijn toevoegen aan witte wijn wordt in de champagne gedaan en buiten Europa. In de Provence wordt vooral met grenache gewerkt en daarnaast cinsault en syrah.
Rosé van De Monnik Dranken
DMD stuurde 5 rosé’s in, uit deze keuze blijkt een wijs rosé beleid.
Een opmerking vooraf.. Zowel de Marie Christine als de Faustino zijn onder plastic kurk gebotteld. De kurken van Marie Christine zijn van betere kwaliteit en goed te verwijderen. De kurk van Faustino is lastiger. Dat is jammer, als het dan toch geen natuurkurk mag zijn, was een schroefdop zoveel makkelijker geweest.
We beginnen bovenaan. De Grand Cru producent l’Aumerade maakt een rosé en rode Cuvée Marie Christine. De rosé is subtiel, bloemig, fruitig en mineralig. Op de proeftafel stond het jaar 2017 én 2016. 2017 was heerlijk, maar 2016 bleek veel verdieping te hebben. Goed nieuws, want meestal gaat iedereen voor het jongste jaar. Dat is in dit geval dus niet meteen nodig.
Hetzelfde huis maakt onder IGP du Var de Oh! By Omerade. Deze heeft meer syrah dan de Cru én een behoorlijke diepgang. Dit is niet zomaar een rosé, maar een in de categorie ‘we are talking wine’. Prima prijs/kwaliteit verhouding.
De rode Marie Christine komt uit 2014. Gelijke delen syrah en grenache en 10% carignan. Het is een wijn om koel te drinken. 2014 lijkt ‘oud’, maar blijkt geenszins het geval. De wijn is zowel geconcentreerd en complex als fruitig en lichtvoetig. Apart, maar het kan. Een aanrader.
Vervolgens de twee tempranillo rosé’s uit Spanje. De Faustino is rijk, vol en sappig. Binnen zijn categorie – het is geen Provence – een absolute topper. De Leganza heeft i.t.t. zijn voorganger slechts kort contact met de lies gehad. Een fruitige rosé, deze kan volgens de info ook goed ouderen.
ChvZ
Verkrijgbaar bij de betere wijnwinkels. Info: info@monnik-dranken.nl
Oh! By Omerade – € 7,25
Château de l’Aumerade – Cuvée Marie Christine rosé – € 11,95
Château de l’Aumerade – Cuvée Marie Christine rouge – € 11,95
Faustino V Rosé – € 8,95
Leganza Rosé – € 5,25
[1] In de kerncijfers 2013 – de laatst verstrekte cijfers – had rood een aandeel van 45% en wit ca 30%. Overige zijn rosé en mousserend/versterkt.
[2] Tavel, de appellation uitsluitend voor rosé grenzend aan Chateauneuf du Pape, wordt in Nederland niet wijdverbreid verkocht.
