Fred Nijhuis attendeerde me begin december al op deze bijzondere proeverij. Marina Cvetic van Masciarelli zou speciaal overkomen naar Nederland om een tasting te verzorgen. Dat lieten we ons niet twee keer zeggen. Masciarelli komt uit het hart van de laars, grofweg aan de rechterkant van Rome. De Abruzzen of Abruzzo is misschien wel de ruwste wijnstreek van Italië. L’ Aquila, met de grote verwoesting tijdens de aardbeving in 2009, is de hoofdstad en Pescara is de belangrijkste rivier. De Apennijnen met de Gran Sasso d’Italia en de Majella met de hoogste en vaak besneeuwde bergtoppen bepalen het landschap.
Fred Nijhuis licht toe dat de Abruzzen tot de jaren tachtig voornamelijk bulk maakte. Masciarelli heeft sinds 1981 een onbetwist leidende rol gespeeld in Abruzzo, samen met Edoardo Valentini, eens zijn grote voorbeeld. Beiden zijn inmiddels helaas overleden. Marina Cvetic kwam in het begin bij het bedrijf stage lopen, werd verliefd en trouwde met Masciarelli en zet nu zijn voornamelijk biologisch dynamische werk voort. De wijnen zijn internationaal vermaard. Zelf verklaart ze dat de hoogte van de wijngaarden van grote invloed is op de kwaliteit van de wijnen. De montepulciano doet het haars inziens op die hoogte het beste. Haar man had overigens een neus voor het selecteren van de wijngaarden, het moest letterlijk goed ruiken. De wijngaarden dragen de kwaliteit van de wijnen, zoveel is duidelijk.
Villa Gemma is de icoonwijn en is vele malen bekroond. Masciarelli maakt nog meer wijnen, o.a. een gastronomische trebbiano, een pecorino én een instaprood van montepulciano. De Villa Gemma is echter de kroon op het werk. En terecht. Enorm geconcentreerd, donker, koffie, cacao, cassis, veel sap, balans, lengte en complexiteit. Het zijn wijnen die jaren kunnen ouderen. Als je het geduld kunt opbrengen. We proefden bij de gerechtjes van Herberg Onder de Linden en de Hunting Lodge – resp. malse ree en kalfssukade – de jaren 2011, 2006, 2007, 2003, 2001, 2000 en 1999.
Bij de oudste jaren 1999, 200 en 2001 komen aroma’s als champignons en blauwe kaas naar voren. De jongere jaren tot en met 2001 barsten nog van de kracht en van het fruit. De wijnen rusten 18 maanden op barrique en ze hebben echt wel tijd nodig om op dronk te komen. Zelf voelde ik het meest senang bij 2003, 2006 en 2007. Het jongste jaar 2011 is nu wel aangenaam en liet duidelijk zijn potentie zien. Het zijn geen goedkope wijnen ( ca. 52 Euro), maar iedere cent waard. Werkelijk fantastisch.
ChvZ
Zie verder bij de importeur: Douwe Wallinga
