Toprestaurants, topwijnen?
Gelukkig heb ik nog meer interesses dan wijn in het leven. Niets zo erg als mensen die alleen maar over wijn kunnen praten en in mij daarvoor een ideale gesprekspartner denken te kunnen vinden. Een van mijn vele andere passies is, het zal u niet verbazen, eten. Zelf koken, lekker met vrienden aan tafel zitten, (top) restaurants uitproberen, het maakt me niet uit. Met interesse las ik dat Noma in Kopenhagen het allerbeste restaurant van de wereld zou zijn geworden in de lijst van 50 beste restaurants van de wereld, daarbij El Bulli van de troon stotend. Er zijn natuurlijk veel wijnliefhebbers die, net als ik, niet vies zijn van een lekker hapje eten hier of daar. Dus zien we het nieuws over Noma op alle wijn-websites terug keren. Maar worden die restaurants dan ook ‘door een wijnbril bekeken’?
Het antwoord is nee. Waarschijnlijk omdat dat ook geen enkele zin heeft. Ik doe dat in ieder geval al heel lang niet meer, want in de top gastronomie speelt wijn in de regel een ondergeschikte rol, ook al denken de heren en dames restaurateurs daar zelf vaak heel anders over. Het culinaire wereldje is er om onduidelijke redenen namelijk vast van overtuigd dat ze toonaangevend in wijn is. Qua marges kan dat wel kloppen, maar verder?
Ten eerste is echt goede wijn drinken in echt goede restaurants in de regel onbetaalbaar, en over het algemeen daarmee het exclusieve domein van nouveau riche. Erger nog vind ik echter de onkunde die er ten toon wordt gespreid. Een voorbeeld: een van mijn beste maaltijden vorig jaar was een lunch bij één van de twee Nederlandse top 50 restaurants. Waanzinnig subtiele keuken, verfijnd en toch smaakvol. Het wijnarrangement dat men daarbij serveerde bestond uit zware, alcoholische en meestens houtgerijpte wijnen. Het zal wel aan mij liggen, maar volgens mij heb je er dan weinig van begrepen. Ik werd er in ieder geval letterlijk en figuurlijk heel moe van.
Eigenlijk vind ik in de regel het kennisniveau van Nederlandse sommeliers onder de maat, wat ook niet verwonderlijk is als men zich realiseert dat de meerderheid nog maar net letterlijk en figuurlijk de kinderschoenen is ontgroeid. Ik heb het dan ook al lang geleden opgegeven. Naar een top restaurant ga je om top te eten, top drinken doe je thuis.
Frank Smulders MW
