Winnaars in den vreemde: Nederlandse vignerons
Door Charlotte van Zummeren
Na de kater van de verloren WK finale publiceert Winebusiness.nl met genoegen nogmaals het verhaal over een vaderlandse topper in de wijnwereld: een Nederlandse vigneron. In Nederland bestaan tweehonderd wijngaarden met landgenoten aan het roer, maar in het buitenland zijn ook meerdere Nederlanders actief in de wijnbouw. Wat bezielt deze mensen, hoe kwamen zij tot deze passie? Winebusiness.nl spreekt met hen.
Floris Lemstra van Chateau Canet
‘Hoe kom je nu aan deze winery’, vraagt een verbaasde collega uit de wijnwereld me. Dat is puur toeval. Bij de supermarkt C100 vielen deze wijnen op en ze bleken gemaakt te zijn door een Nederlander. De Hanos verkoopt de Minervois wijnen van dezelfde producent. Dat is geen geringe prestatie, binnenkomen bij belangrijke Nederlandse verkoopkanalen en dat maakt nieuwsgierig. Eerst is er contact per email, daarna worden de diverse wijnen geproefd. Een en ander leidt tot een afspraak en begin juni van dit jaar rij ik de oprijlaan op van Chateau Canet in Rustiques, op een kwartier rijden van Carcassonne. Rustiques maakt zijn naam waar, het is een landelijk dorpje. De oprijlaan is wel een vermelding waard: rijen bomen aan beide zijden. Een oprijlaan waar Freek de Jonge van zou hebben gezegd: als je daar zonder benzine komt te staan, heb je een probleem.
‘Ik rij jullie even naar het hoogste punt’. Floris Lemstra stuurt zijn terreinwagen naar een plek midden tussen de syrah wijnstokken met een weids uitzicht over de landbouwgronden. ‘Het Chateau heeft 115 hectares, waarvan 42 met wijnstokken zijn beplant. Je kijkt hier precies uit op een net nieuw beplant veldje met grenache. Ik let er goed op, want de wilde zwijnen zijn er gek op’. Dat doet een belletje rinkelen, op welk label stonden die wilde zwijnen ook al weer. Floris Lemstra, een actieve blonde veertiger, is me voor. ‘Dit Chateau was vroeger eigendom van Wild Pig van de Gabriël Meffre winery. Ze zitten nu ergens anders in deze streek’
Liefde voor Frankrijk
Floris kwam als kind al met zijn ouders in Frankrijk. In het begin van de jaren negentig gaat hij werken in Beaune. Bij Boisset, een van de grootste wijnbedrijven van Frankrijk. Zijn laatste functie is die van export directeur ‘en dan heb je helemaal niets meer met wijn te maken, alleen nog maar met cijfers. Mannen in pakken en de hele dag praten’. In 2006 kocht hij Chateau Canet en ‘kon ik gelijk al mijn stropdassen weggooien.’ Het kopen van Chateau Canet was weer een verhaal apart ‘dat moet worden goedgekeurd door een regionale organisatie en ze hebben liever dat het onder Fransen blijft, desnoods splitsen ze het op in kleinere stukken die dan wel verkocht kunnen worden.’ Uiteindelijk is de koop dan toch een feit en kan Floris met zijn Nieuw Zeelandse vrouw, ontmoet in de Bourgogne, aan de slag. ‘Victoria doet het toeristische gedeelte. We verhuren een aantal guestrooms en ook een appartement waar tien mensen in kunnen verblijven.’ Lemstra houdt zich bezig met de wijnen. Niet alleen de wijnen van Chateau Canet, maar ook de wijnen die hij verhandeld via het handelshuis vignobles Canet.
Chateau Canet
‘Syrah is met 25 hectaren het meeste aangeplant. Daarnaast hebben we nog grenache,merlot, chardonnay, bourboulanc en rousanne. Ik heb ook net een klein veldje viognier aangeplant.’. Het chateau maakt wijnen onder twee appelations, Minervois en Vins de Pays d’Oc. ‘Minervois is relatief klein vergeleken bij het grote wijngebied Languedoc. 5000 hectaren en 5 % daarvan is wit. Bijna alle wijngaarden van Canet vallen onder de Minervois appellation, maar we hebben er voor gekozen om ook paar varietals onder de Vin de Pays d’oc uit te brengen’. Lemstra is het meest trots op zijn Minervois ‘Les Evangiles’, een single vineyard wijn van de syrah druif. ‘We hebben op Les Evengiles veel lagere opbrengsten, zo’n 28 hectoliter per hectare. Een lange fermentatie en opvoeding op oud en nieuw hout maken het een bijzondere wijn.’ Daarnaast schuwt de Nederlander en zijn team het ouderwetse wijnmaken niet. De hoed wordt met blote voeten naar beneden gedrukt in de kunststoffen cuve. ‘We leggen er houten balken op en gaan er met blote benen in zitten duwen.‘ Sinds vorig jaar bottelt Lemstra een rode grenache wijn, die zonder houtopvoeding de fles ingaat ‘de wijn moet wel wat tot rust komen op de fles’. Hij verwacht hier veel van ‘de tranches die we eerder hebben vrijgegeven, gingen als warme broodjes over de toonbank’.
De wijnen
De wijnen van Chateau Canet, zowel de varietals van de Vins de Pays d’Oc als de Minervois lijn, hebben kwaliteit en zijn aangenaam en doordrinkbaar. De wijnen hebben medailles gewonnen en worden in Nederland goed gewaardeerd. Toch zijn ze niet echt bekend. Dat is jammer, want deze wijnen bieden waar voor hun geld. Of beter gezegd: bieden veel wijn voor weinig geld. De Pays d’Oc wijnen kosten bij de C1000 rond de vijf Euro en de Minervois lijn bij de Hanos rond de zeven Euro. Het is gewoon een kwestie van proberen.
Hollands glorie
Floris Lemstra heeft een paar decennia wijnervaring op zak. In de verkoop en als wijnmaker. Op het chateau laat hij zich bijstaan door een oenologue conseil, een consultant die ook een laboratorium heeft waar de wijnen geanalyseerd worden. ‘Het is buiten de technische adviezen die hij geeft heel belangrijk om samen met iemand van buitenaf regelmatig de wijnen te proeven. Zelf proef ik ze iedere dag en dan is het soms moeilijk een objectief oordeel te vormen.’ De Nederlandse vigneron heeft, mede vanuit zijn oude baan bij Boisset, een verkoopervaring opgebouwd die zijn vruchten afwerpt bij de verkoop van de wijnen van het Chateau en de Vignobles. ‘In Nederland is het natuurlijk ook wel handig dat ik een landgenoot ben’. Lemstra is, kortom in woord en daad, wijn. ‘Er is niets heerlijker dan
’s ochtends op te staan en te kijken hoe mijn wijngaarden erbij staan’.
Daar kunnen we ons alles bij voorstellen.
