In nevelen gehuld: Betancourt en Giscours
De week van 30 juni 2008 bracht divers nieuws. Het opvallendste en belangrijkste was de vrijlating van Ingrid Betancourt. Na zes jaar gegijzeld te zijn geweest door de guerilla-organisatie FARC werd zij door een legeroperatie bevrijd. Iedereen leefde met haar mee. Hoe zou het met haar zijn, na zes jaar afzien en ontberingen in de Zuid-Amerikaanse jungle? Welke ziektes heeft ze onder de leden ? Psychisch beschadigd zou ze ook wel zijn, na zo’n lange tijd zonder haar geliefden. En ook zonder een normaal leven. Zonlicht was er niet bij, zo schreef ze in haar dagboek. De hemel boven haar hoofd bestond uit plantenbladeren. Donkerte, broeierigheid en vele, vele insecten.
Snel bleek dat ze behoorlijk fit was. Meteen reisde ze af naar Frankrijk om Sarkozy te ontmoeten, terwijl haar kinderen die zij zo lang niet had gezien in Bogota waren. Ook pakte ze gelijk haar politieke campagne weer op.
Hoe is dit mogelijk? Je zou een tijdelijke opname in een kliniek verwachten en daarna een uitgebreide vakantie met haar gezin. De geruchtenstroom neemt toe en antwoorden zijn niet voorhanden. De bevrijding zonder enig bloedvergieten is prijzenswaardig, maar absoluut onmogelijk volgens de FARC-praktijken, die nooit levende getuigen achter laten. Een afgekochte vrijlating is de meest voor de hand liggende conclusie.
In diezelfde week kwam ook het bericht naar buiten dat Eric Alberda Jelgersma in Frankrijk is veroordeeld tot zes maanden voorwaardelijke celstraf en een boete van 25.000 Euro. De voormalige directeur Jean-Michel Ferrandez verwisselde dure Margaux wijnen met goedkopere Haut-Medoc wijnen. Alleen kregen deze ‘mindere’ Haut Médoc wijnen wel het predicaat van de duurdere Margaux-wijn. En dat mag niet. Ferrandez, die slechts vier maanden cel kreeg, verklaarde dat hij dit in opdracht van Alberda Jelgersma had gedaan.
Maar dát is toch moeilijk te geloven. Alberda Jelgersma heeft Giscours in 1995 overgenomen en is geen technicus op het gebied van wijnbereiding en wijnwetgeving. En deze man zou dan, pal na zijn aantreden, zo’n soort opdracht hebben gegeven? Een doodzonde in de conservatieve Bordeauxstreek?!
Toch heeft de Franse justitie hem zwaarder gestraft dan de technisch directeur Ferrandez.
In Bordeaux wordt niet getwijfeld aan de schuld van Alberda Jelgersma. Een buitenlandse exploitant van een eeuwenoud prestigieus Frans Chateau en dan meteen een wijnschandaal? Nu, dan is het wel duidelijk aan wie dat ligt!
Overigens hoeven zowel Alberda Jelgersma als Ferrandez voor geen straf te vrezen. Dankzij een amnestieregeling van 2002 is hun straf gelijk geschrapt.
Vaag blijft het wel. De achtergrond van deze wijnfraude blijft in nevelen gehuld. Net als de wonderbaarlijke vrijlating van Betancourt.
Charlotte van Zummeren
