Bellingham’s Niel Groenewald
Wijnmakers krijgen heden ten dage in de wijnwereld bijna dezelfde status toegemeten als popsterren en voetballers in de gewone wereld. Het gaat soms zelfs zo ver dat sommige wine professionals standaard grappen hebben over wijnmakers. Zoals bijvoorbeeld in universiteitsstad Geisenheim waar Monika Christmann, welbespraakt professor in de oenologie, in een college dan het volgende vertelt ‘What is the difference between God and a winemaker? God doesn’t pretend he can make wine’.
Van deze vermoedde arrogantie van wijnmakers heeft de imposante Niel Groenewald van Bellingham in ieder geval geen last. We ervaren gewoon een aangenaam mens.
Winebusiness.nl ontmoet Groenewald op een warme mei morgen in Amsterdam Sloten. Waarbij je, als je de ingang niet weet te vinden, in een permanente lus van rotondes verzeilt raakt. Groenewald is op reis langs een aantal Europese steden o.a. voor de London Wine Fair. In Nederland heeft hij ontmoetingen met de vertegenwoordigers van Bellingham alhier. Groenewald is een beer van een kerel. Klopt het dat hij professioneel sporter is geweest? ‘Welnee, ik heb in mijn studententijd in Stellenbosch rugby gespeeld en ook heb ik aan discuswerpen en kogelslingeren gedaan. Maar niet professioneel.’
Stellenbosch, licht Groenewald toe, is met een zesde van de populatie die student is, een hele leuke stad om te wonen. Na zijn studie heeft Neil bij verschillende wineries en een coöperatie gewerkt. Nu zit hij al tien jaar bij Bellingham. Dat brengt ons bij de oogst van 2014, hoe was deze? Nu zeggen wijnmakers nooit dat een jaar een ramp is of was – hooguit dat een jaar uitdagend is, maar Neil blijkt realistisch openhartig. ‘Ik ben niet ontevreden. Er was veel regen in september en oktober. De heetste maanden daarna bleken redelijk mild, zodat er uiteindelijk geen sprake van zowel water- als hittestress. Maar met al die regen heb ik me weleens op het achterhoofd gekrabd.’. Bellingham werkt met contractgrowers en heeft geen eigen wijngaarden, is dat niet lastig om te managen? ‘Sommige wijngaarden liggen 200 kilometer uit elkaar, het bestrijkt een groot gebied. Ik werk met een speciale sitemanager en als het nodig is reis ik ook af naar de wijngaarden. Het is niet iets wat tot enig gedoe leidt, alles is in controle.’
In Zuid Afrika bestaat net zoals in de rest van de wereld een tendens om meer cabernet sauvignon aan te planten, want denkt Groenewald van de kansen op de wereldmarkt voor cabernet sauvignon uit zijn land ‘Als ik nu zelf een winery zou beginnen, zou ik nooit met cabernet sauvignon en merlot gaan werken. Afgezien van enkele subarea’s heeft Zuid Afrika een veel beter klimaat voor vroeg rijpende druiven en niet voor deze twee. Bij Bellingham speelt cabernet een kleine rol, shiraz is veel belangrijker voor ons’.
Op zijn notebook laat Groenewald de etiketten zien van de Insignia serie die binnenkort meer uitgebreid in Nederland geïntroduceerd zal worden. ‘We zetten nu aan de voorkant op het label dat ze op de achterkant op een vierkantje kunnen krabben en dan ruiken ze de primaire aroma’s van de wijn’. Groenewald licht toe dat ze met die serie nieuwe wijndrinkers proberen te ‘verleiden’. ‘Zij die gaan voor meteen de eerste indruk en dan niet teleurgesteld worden. What you see is what you get’.
Heeft Bellingham nog nieuwe releases in petto? ‘We have just launched a organic syrah, we are very happy with that’. En verder? ‘Een pinotage die gemaakt is op de ripasso manier. Pinot passo heet die’. Hecht Groenewald eigenlijk aan alle competites en medailles voor zijn wijnen? ‘Jazeker, 2 wijnen uit de Bernard Series staan de de top 100 van Zuid Afrika’. Dit is overigens een lijst zonder oplopende telling, je zit erbij of niet. En daarnaast sturen we in naar Concours Mondial, Decanter, Wine & Spirits en nog een paar. Dat draagt wel degelijk bij.’
Als laatste vraag, hoe belangrijk is Nederland voor de DGB groep, waar Bellingham onderdeel van is? ‘Nederland is het eerste export land voor ons. Zowel voor de hele groep als voor Bellingham’.
Charlotte van Zummeren
