Het is na een paar jaar bijna alweer een traditie geworden. De jaarlijkse Port Wine Day in Porto. Met steun van de Portugese regering, de Europese Unie en uiteraard het Institio dos Vinhos do Douro e do Porto worden gasten en internationale wijnjournalisten uitgenodigd een dag bij te wonen die gewijd is aan Port wijn. In 2013 stond het geheel nog in het teken van de declaratie van een nieuw Vintage jaar, in 2014 focuste men op de export. De organisatie van 2015 koos voor een forum discussie over de kwaliteit en toekomst van de Port wijnen. Een aantal sprekers luisterden de dag op. Zoals daar zijn James Suckling, Roger Voss, Ana Teresa Lehmann, Thiery Consigny, Guta Moura Guedes, Johanna Mendes Cardia en Luis Ferreira Lopes.
Iedere spreker had zo zijn eigen invalshoek op de materie, maar in het algemeen waren ze het erover eens dat de Douro een prachtig wijngebied is met uitmuntende Portwijnen en dat productie van droge wijnen ook steeds meer vrucht afwerpt. Joana Mendes Cardia, gespecialiseerd in Luxury Brand Management gooide de knuppel enigszins in het hoenderhok door te stellen dat de streek niet in staat blijkt aan haar unieke producten een hogere prijs te geven. Vraag daarbij blijft of prijsverhoging de verkoop zou stimuleren, maar ze heeft een punt.
De lunch was opgezet met tafels van verschillende producenten waarbij de genodigde journalisten waren ingepland. Zo kom je dan bij wijnmaker Jaime Costa van Vasques de Carvalho te zitten. Dit familiebedrijf is gaan samenwerken met Kurtpace S.A.. Costa werkte hiervoor 15 jaar bij Burmeister, hij is een goede en ervaren wijnmaker. Ze waren deze dagen druk bezig met de voorbereidingen om de brandy – die ze zelf maken – na de oogst bij de most te gaan voegen. Vasques de Carvalho bestaat 150 jaar en maakt mooie producten, over Vasques de Carvalho schrijven we later meer.
Na de lunch was er een seated tasting van grote Ports uit de jaren 70. Zeker als je deze wijnen vergelijkend naast elkaar proeft, vallen de verschillen op. Ramos Pinto Vintage 1970 steeg door zijn kracht, elegantie, complexiteit en lengte uit boven de Sandeman Vintage 1970. Ramos Pinto staat na 45 jaar nog als een huis. De Dalva Golden White uit 1971, gebotteld in 2015, laat eerst zien dat na vele jaren rode en witte Port zowat dezelfde kleur hebben gekregen. De Dalva was een subtiele mooie wijn. De Rozès Vintage 1977 was een van hun beste jaren, terwijl de van oorsprong Nederlandse Niepoort met een niet te versmaden 1977 Garrafeira ter tafel kwam. Verder ook nog een uitstekende Kopke Colheita 1978. Er waren er meer, maar op dat moment sprongen deze eruit.
’s-Avonds had de organisatie gekozen voor diners in restaurants in Porto wat bij de één wat geslaagder uitviel dan bij de ander. Een winemakersdiners met enkel journalisten blijft toch het meest leerzaam en interessant. Pocas Junior deed z’n best, een Port hier verkrijgbaar bij de Sligro, maar het overwegend niet-journalistieke gezelschap kleurde de avond. Al met al was het een goede Port dag.
ChvZ
