Uit de kast!
door Charlotte van Zummeren
De laatste weken is het binnenlandse en buitenlandse nieuws ongekend openhartig. Het recent verschenen vierde nummer van sportblad Helden is zelfs zo open over de emotionele beweegredenen van sommige sporters, dat enkele sportverslaggevers openlijk de wenkbrauwen hierover fronsten. In de Rooms Katholieke Kerk lijkt openheid te leiden tot wereldwijd zelfonderzoek en boetedoening. In de vaderlandse politiek komen sinds kort mannelijke politici er zonder blikken of blozen voor uit te willen pamperen, voor de kinderen te willen zorgen en afscheid te nemen van het landsbelang. In de wijnwereld is men zelden zo openhartig, terwijl ook in die wereld persoonlijke voorkeuren een grote rol spelen. Het hoeft toch niet zo moeilijk te zijn om je ergens voor uit te spreken?
Welke druif ligt je het meeste aan het hart bijvoorbeeld, of met welke druif heb je absoluut niets. Persoonlijk ben ik gek op chardonnay. Lang heb ik dit niet durven zeggen. Het is in de wijnwereld namelijk niet bonton om deze druif te waarderen. Iets teveel nieuwe wereld, iets teveel boter en zeker teveel hout. Jarenlang heb ik dus van alles gedronken en het meeste vond ik nog aangenaam ook. Sauvignon blanc, chenin blanc, pacharenc du vic bilh, marsanne, rousanne, clairet, je kon het zo gek niet noemen of ik probeerde het. Maar als ik nou heel eerlijk ben, na al die jaren van proeven, ben ik toch het meest gek op chardonnay. En ik kom er nu voor uit de kast: ik houd van chardonnay! Maar ik kom niet uit de eikenhouten kast: subtiel houtgebruik is wel een vereiste. Chardonnay zoals chardonnay bedoeld is!
Hèhè, wat lucht dit op!
