De familie Deiss staat bekend om haar puur-natuur-visie. In de Elzas verbouwen ze 38 ha, verdeeld over 400 percelen (waaronder 5 grands crus), en maken wijnen die recht doen aan de verschillende terroirs in de wijngaard, waar mergel, graniet en kalksteen domineren. Jean-Michel en zijn zoon Mathieu zijn fervente voorstanders van complantation, het aanplanten van verschillende variëteiten in een perceel. Hun motto: “één viool kan geen symfonie spelen”.
Rond de jaarwisseling stuurt Jean Michel altijd een nieuwjaarsgroet naar zijn klanten, volgers en collega’s, en toont daarbij vooral zijn natuur-filosofische kant. Zo ook nu: nadat hij zijn zorgen heeft uitgesproken over o.a. het veranderende klimaat en de conflicten in Oekraïne en het Midden-Oosten spreekt hij een zeer persoonlijke wens uit. Sander de Vaan tekende het op.
“Wat te wensen voor 2024? Dit schrikkeljaar, traditioneel gevreesd door wijnbouwers omdat het vaak staat voor abrupte klimaatveranderingen, aanhoudende lente-regens, verpeste zomers en chaotische oogsten, veel inspanningen met soms enkele goede wijnen?
Laten we allereerst hopen dat ondanks deze gevreesde gevaren, alles goed zal verlopen en dat de natuur, net als wij, voor vriendelijkheid zal kiezen. Wat betreft de politieke situatie, laten we hopen en bidden voor algemene verzoening, ontspanning op alle fronten bij gebrek aan munitie en oplevingen van strijdlust, hoewel haat en wraak krachtige brandstoffen zijn die nooit volledig doven…
Op een meer persoonlijk niveau hoop ik dat je in deze vernieuwde welwillendheid, in de kracht van je familie en in een helder inzicht in feiten en wezens, de energie zult vinden om de dagelijkse strijd aan te gaan… Zónder echter enkele specifieke adviezen voor onderweg te negeren: vermijd machtscentra en toxische mensen. Er is niets wat je voor hen kunt doen, en hun gezelschap is destructief! Vermijd morele duisternis, halfslachtige beslissingen om anderen te behagen, meanderende onuitgesproken woorden en strategische stiltes die bittere nederlagen verbergen. Kies je vrienden en vertrouwelingen zorgvuldig uit, aarzel nooit om enkele crash-tests uit te voeren om de oprechtheid van je banden te controleren.
En dan, aan het einde van dit veeleisende, haast onmenselijke werk (omdat dit bijna altijd wordt betaald in de valuta van eenzaamheid): vind in de soevereine natuur de troost van de nederige, de rust van het hart, dat gedroomde Walden! Ja, ik wens je een welwillend Walden in 2024, te beginnen met het lezen van dit belangrijke boek van Henry David Thoreau over zijn terugtrekking in het diepe bos, aan de rand van de vijver waar de concepten van burgerlijke verantwoordelijkheid, geweldloos verzet tegen onrechtmatige instellingen, politieke ecologie, de verplichting tot terugkeer naar de natuur, en bovenal dit loflied op het anti-conformisme werden gesmeed, des te onmisbaarder omdat onze samenleving de ongelijkheid van individuele talenten ontkent en van ons verwacht dat we onze vrijwillige dienstbaarheid zwijgend accepteren.
Het lezen en praktiseren van Walden blijft de zekerste manier om het jaar 2024 te verlichten. Denk er elke dag aan: je zult het licht van de lucht vinden, het gezang van de vogels, de onschuld van het bos, de magie van de ochtend die de hele dag vult met licht uit handen van God. Moge 2024 ons verwelkomen en accepteren, kwetsbare passagiers op een overbelaste kleine blauwe planeet, het Medusa-vlot van onze onuitsprekelijke inconsistenties, van ons kind-koningsgedrag… En ook van onze enorme hoop, nimmer gestild of vernieuwd, zoals we een handvol woorden op een stuk papier smijten, een fles in zee…
Mogen we leren als Bernard de Fontaine, Olivier de Serres en velen na hen, wijze en zwijgende boeren, echt alleen leren van de bomen, bloemen en wijnstokken die onvoorwaardelijk van ons houden.”
Jean Michel Deiss, opgetekend door Sander de Vaan
Foto: Jean Michel en zoon Mathieu @Deiss
